Faktor penyertaan wanita dalam sektor informal terhadap kesejahteraan ekonomi subjektif isi rumah di zon tengah Semenanjung Malaysia

Kesejahteraan merupakan asas sebuah kehidupan bagi mencapai kebahagiaan. Kesejahteraan ekonomi subjektif isi rumah bermaksud penilaian seseorang tentang keadaan ekonomi mereka berdasarkan faktor pilihan dan keperluan. Penyertaan wanita bandar dalam sektor informal terdedah dengan pelbagai cabaran dalam pekerjaan kerana sektor informal bersifat rentan. Cabaran lebih sukar dihadapi apabila berlakunya ketidaktentuan ekonomi dan krisis COVID-19 yang telah melanda negara dan seluruh dunia menyebabkan pekerja dalam sektor ini menerima kesan negatif yang besar. Oleh yang demikian, sudah tiba masanya pekerja di sektor ini diberi perhatian khusus oleh pihak kerajaan dalam meningkatkan tahap kebajikan, perlindungan dan pemerkasaan sektor informal negara. Langkah-langkah yang sewajarnya perlu dilaksana dan dipergiatkan lagi supaya pekerja dalam sektor ini menikmati tahap kesejahteraan ekonomi subjektif yang lebih baik dari aspek pendapatan, perbelanjaan, simpanan dan aset yang mampu dimiliki oleh mereka. Tujuan utama kajian ini adalah untuk mengenal pasti sebab wanita menyertai sektor informal berdasarkan ciri-ciri demografi (umur, pendapatan, taraf pendidikan, bilangan isi rumah dan status perkahwinan) terhadap faktor penyertaan dalam sektor informal. Seterusnya, kajian ini bertujuan untuk menganalisis faktor penyertaan wanita secara pilihan dan keperluan serta mengukur faktor kemahiran sebagai pemboleh ubah perantara terhadap kesejahteraan ekonomi subjektif. Penyertaan wanita adalah secara pilihan dan keperluan dianalisis menggunakan Teori Penyebab, Teori Utiliti dan Teori Kehidupan Mampan. Selanjutnya kajian dijalankan dengan menggunakan kaedah kajian secara kuantitatif, dengan teknik persampelan rawak berstrata, iaitu seramai 474 orang responden yang dipilih dari zon tengah semenanjung Malaysia meliputi negeri Selangor, Kuala Lumpur dan Putrajaya. Selain itu, instrumen borang soal selidik yang mengandungi lima bahagian iaitu demografi, jenis pekerjaan, faedah, kesejahteraan ekonomi subjektif, faktor penyertaan dan mediator kemahiran telah diedarkan bagi memperoleh data. Data yang diperolehi telah dianalisis dengan menggunakan Perisian Statistical Package for Social Sciences (SPSS) dan Analysis Moment for Structures (AMOS) IBM AMOS V23 digunakan bagi menganalisis data. Analisis Regresi Linear Berganda dan SEM-AMOS digunakan bagi melihat hubungan dan pengaruh antara pemboleh ubah. Keputusan kajian menunjukkan bahawa ciri-ciri demografi penyertaan wanita secara pilihan yang signifikan ialah pendapatan (p = 0.008), dan status perkahwinan (berpisah) (p = 0.008) sahaja, manakala, ciri-ciri demografi secara keperluan yang signifikan hanyalah pendapatan sahaja iaitu (p= 0.008). Seterusnya, terdapat pengaruh oleh penyertaan wanita secara pilihan dan penyertaan secara keperluan iaitu sebanyak 53 peratus varians dalam sektor informal terhadap kesejahteraan ekonomi subjektif isi rumah. Faktor penyertaan wanita menyumbang secara signifikan terhadap kesejahteraan ekonomi subjektif isi rumah iaitu (β = 0.25, p < .001) menerusi penyertaan secara keperluan dan (β = 0.27, p < 0.001) penyertaan secara pilihan. Pendapatan merupakan ciri demografi yang paling utama yang menyumbang kepada kesejahteraan ekonomi subjektif isi rumah. Aspek kemahiran pula dilihat sebagai perantara yang signifikan menerusi penyertaan secara pilihan (β = 0.27, p < .001) dan penyertaan secara keperluan (β = 0.18, p < .001) terhadap kesejahteraan ekonomi subjektif isi rumah. Kemahiran yang dimiliki akan meningkatkan produktiviti dan pekerja mahir sentiasa diperlukan oleh majikan. Justeru, implikasi dapatan kajian ini membuktikan bahawa sektor pekerjaan informal perlu diambil perhatian secara serius oleh pihak kerajaan bagi meningkatkan tahap kebajikan, perlindungan, kemakmuran dan kesejahteraan ekonomi secara menyeluruh. Selain itu, disarankan agar semua pihak khususnya pihak kerajaan mempunyai hala tuju dan dasar yang jelas untuk meningkatkan kualiti pekerjaan dalam sektor informal. Program penambahbaikan seperti program peningkatan kemahiran, perlindungan pekerjaan serta peluang pendapatan yang memadai perlu dipergitkan lagi agar dapat memberi manfaat kepada 2.54 juta pekerja dalam sektor informal di Malaysia. Kesimpulannya, kajian ini telah memberi sumbangan signifikan terhadap implikasi teori dan praktikal penyertaan wanita dalam sektor informal dan seterusnya menjawab semua persoalan dan objektif kajian.

Text 112942.pdf Download (1MB)

Actions (login required)

View Item